Λόγω της ηλικίας τους τα παιδιά, δεν διαθέτουν πολλές εμπειρίες, με αποτέλεσμα να διατρέχουν περισσότερους κινδύνους απο τους ενήλικες.

Επομένως, η εκμάθηση αυτοάμυνας δεν είναι πια πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα. Ως γονείς και ως εκπαιδευτές, οφείλουμε να παράσχουμε στους μαθητές μας τα εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις. Ανάμεσα στα βασικά εργαλεία είναι η ικανότητα αναγνώρισης του κινδύνου.

Στην κατηγορία ηλικίας 4 – 6 ετών, εστιάζουμε σε αυτά που ορίζονται ως γενικές / κοινωνικές δεξιότητες. Κατά την διάρκεια αυτών των 2 ετών δίνουμε έμφαση στους πιο κάτω τομείς :

• Κινητικές δεξιότητες : Μεγιστοποίηση της δύναμης και του συντονισμού, διαχωρισμός των κινήσεων.
• Κοινωνικές δεξιότητες : Η υποχρέωση να λέει κανείς αυτό που θέλει, η ικανότητα να προσεγγίζει τους άλλους, η χρήση του λόγου ως πρώτου και κύριου εργαλείου επίλυσης διαφορών.
• Αυτοπειθαρχία : Κατανόηση των κανόνων της τάξης, αυτοπεριορισμός όταν κρίνεται απαραίτητο, εκτέλεση της τεχνικής απο όλη την τάξη με ομοιόμορφο τρόπο.
• Διάκριση ακίνδυνων – επικίνδυνων καταστάσεων : Κατανόηση της έννοιας του κινδύνου, αναγνώριση της ανάγκης χρήσης βίας σε επικίνδυνες καταστάσεις και χρήσης του λόγου σε ακίνδυνες καταστάσεις. Ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες, συζήτηση με τα παιδιά για την περίπτωση απαγωγής.
• Αντιμετώπιση άλλων κινδύνων : όπως π.χ. πτώσεις.
• Άμυνα σε επίθεση
• Χρήση της φωνής : Προκειμένου να ειδοποιήσω οτι βρίσκομαι σε κίνδυνο.